Od zamierzchłych czasów, znanym zwyczajem gawiedzi było obdarzanie władców i dostojników dziwnymi przydomkami. Zawdzięczali je oni wyrazistym cechom charakteru, wyróżniającej ich deformacji ciała lub śmiesznym przywarom. Byli królowie i książątka dostojni, wstydliwi, cnotliwi, pobożni, surowi, siwozębni, okrutni, brodaci, krzywouści i długonodzy. Niektórych nazywano przymiotnikami pochodzącymi od koloru włosów (ryży), od nieprawego pochodzenia (bękart), sposobu wypowiedzi (pyskata) czy umiłowania do ciężkiego oręża (krwawy topór). Wśród dawnych dostojników był też pijany, leniwy, zwyrodniały, garbaty, łysy, sakiewka, nikczemny, ślepy, oczytany, włochaty, nietknięty, laskonogi, jąkała i prostak. Wśród przydomków znajdowały się zarówno te, które wychwalały zalety władcy jak i takie, które można było uznać za obraźliwe.

Czy zwyczaj nadawania przydomków przetrwał do dziś? Oczywiście. Wymyślamy pseudonimy oraz przezwiska również dla obecnie panujących włodarzy, osób publicznych i celebrytów. W Legionowie nie wiadomo, z jakich powodów jeden z wiceprezydentów zyskał przydomek Piotruś Pan oraz… Piotr Groźny. Zwykle o jego skórzanym płaszczu i bezwzględnym spojrzeniu szepczą cichutko po kątach wylęknione dyrektorki. A jak historia określi wiceprezydenta? Tego nie wiadomo. O prezydencie mówi się zwykle z szacunkiem, jak o dostojniku, który zawojował większość terenu w powiecie legionowskim. Według poddanych niewiele wydarzeń może mu jeszcze zaszkodzić, posiada niewycenione i znamienite dobra. Jak twierdzi tłuszcza, jest dobrym władcą, choć nie stroni od wielu rozrywek, które w przyszłości mogą stać się jego zgubą. Prawdopodobnie Smogo Odnowiciel zyska chwałę dzięki środkom unijnym, które za jego panowania wpłynęły do skarbca.

W Wieliszewie wójt z powodu powiązań rodzinnych otrzymał przydomek Młody. O przezwiskach nadanych wójtowi Nieporętu zmilczę, gdyż niewieście nie przystoi ich przekazywać. W Jabłonnie króluje Olga Cwana. W powiecie starosta zyskał przydomek Walecznego – od ilości spraw w prokuraturze oraz Łagodnego, bowiem pod wpływem jego spojrzenia topnieją serca dworek. Najsympatyczniejszy przydomek zyskał ostatnio burmistrz Serocka. Po bardzo krytycznych określeniach ze strony nieżyczliwych poddanych, doczekał się wreszcie pozytywnego przymiotnika – Truskawkowy burmistrz. Nazwa pochodzi od wyznania na jednej z sesji o intratnym sposobie zarobkowania w gminie Serock. Czy wierni poddani usłuchają swojego przywódcę i serocka ziemia obrodzi latem w dorodne truskawki?

Czasami jednak sami dostojnicy wybierają określenia, według których powinni zapamiętać ich mieszkańcy np. Roman Mój Kandydat, Mirosław Z daleka Od Polityki, Robert Etyka Nie Polityka, Andrzej Budujemy Razem… wątpię jednak by się przyjęły na stałe i zapisały w historii… 