Wielki Pałac w Bangkoku zaczęto wznosić w roku 1782, aby uczcić założenie nowej stolicy – tutaj miał znaleźć schronienie święty posąg Szmaragdowego Buddy ( Phra Keo) i miała zamieszkać rodzina królewska.
Otoczony murem o długości 1900 metrów był niegdyś samowystarczalnym miastem w mieście. Rodzina królewska mieszka obecnie w Dusit, niemniej Wat Phra Keo jest nadal najświętszą świątynią Tajlandii.
Kiedy Rama I założył nową stolicę, ambicją władcy było wzniesienie królewskiej świątyni w stylu wielkich sanktuariów z dawnych stolic kraju. Świątynia upamiętniająca powstanie dynastii Czakri formą i dekoracją miała przewyższać swe poprzedniczki w Sukhothai i Ajutthai.
W rezultacie powstał Wat Phra Keo, nazwany tak ponieważ mieści figurkę Szmaragdowego Buddy sprowadzoną z Wat Arun.
Cudzoziemców zwykle rozczarowują małe rozmiary Szmaragdowego Buddy (ma tylko 75 cm wysokości ), lecz jego mistyczna moc i istotna rola, jaką odgrywa w życiu narodu, nie wynikają z wielkości fizycznej, o czym na pewno świadczy pełna nabożnej czci postawa pielgrzymów.
Wielki Pałac, wybudowany w tym samym czasie co Wat Phra Keo, był oficjalną rezydencją królewską w latach 1782-1946, chociaż ostatnim monarchą, który mieszkał w jego murach, był król Czulalongkorn ( Rama V). Dziś siedzibą rodziny królewskiej jest pałac Chitrlada. W obrębie zespołu pałacowego znajduje się kilka gmachów rządowych. Ważniejsze uroczystości odbywają się nadal w budynku Sali Tronowej Dusit i w Amarin Winichi.
Wiele części pałacu jest obecnie udostępnionych zwiedzającym, z czego z odpowiednim szacunkiem skwapliwie skorzystaliśmy, aby pokazać Wam piękno i bogactwo Królestwa Tajlandii.
Tekst: Katarzyna Stor
Zdjęcia: Marek Stor
