Europejski świat pogrążony od dłuższego czasu w jedynej słusznej linii politycznej prostującej, czy też wyginającej ogórki, zaliczającej mięczaki do ryb, a marchewkę do owoców i (o zgrozo!) wprowadzającej do przedszkoli edukację gender, trzęsie się w posadach.

Bunt w UE

Wybory do europarlamentu przyniosły zmiany. Brytyjczyk Nigel Farage stwierdził, że „stara Unia” musi się  przyzwyczaić do tego, że w tym parlamencie jest teraz więcej eurosceptyków niż kiedykolwiek wcześniej. W gronie deputowanych znalazło się wielu przeciwników polityki unijnej pochodzących z różnych krajów Wspólnoty. Marine Le Pen z Francji podnosi kwestię zupełnego oderwania polityki od europejskiego obywatela, a Janusz Korwin-Mikke krytykuje obciążanie obywateli UE potężnymi kosztami walki z globalnym ociepleniem.

Lata mijają, a pomysłów coraz mniej

Podobnie rzecz się ma w Serocku. Obecnie rządząca władza jest „od zawsze”. Wypracowana przez lata linia polityczna burmistrza, ściśle chroniona przez jego zastępcę i sekretarza, od lat wyznacza kierunek, w którym ma podążać serockie społeczeństwo. I o ile trzeba przyznać wstępny kierunek był doskonały, a pierwsze lata rządów obecnego burmistrza przyniosły miastu wiele pozytywnych zmian, o tyle od kilu lat nie jest to już polityka prorozwojowa, ale walka o przetrwanie.

Totalne zaskoczenie

I nagle, jak królik z pudełka, tej odwiecznej serockiej władzy wyskakuje opozycja. Podejrzana grupa radnych próbuje wyznaczyć nowy kierunek. Namawia do odstępstwa od dawno wyznaczonych standardów. Pokazuje nowe rozwiązania, które mogłyby wprowadzić do nieco już pokrytej patyną polityki lokalnej, świeże spojrzenie na sprawy, które na przestrzeni lat wymagają innych rozwiązań, chociażby ze względu na zmieniające się potrzeby i wymagania mieszkańców.

Zupełnie zaskoczony i nie potrafiący się znaleźć w nowej rzeczywistości burmistrz deprecjonuje działania radnych będących obecnie członkami opozycyjnego klubu, a siebie ukazuje jako męczennika walki o „pomyślność naszą i waszą”.

Nowy wiatr w serockie żagle

Serock się zmienia. Jego mieszkańcy też. Jest wiele aspektów życia gminy, które wymagają poprawy. Tego nie widać z perspektywy pokoju na piętrze, ani zza szyb auta. Do tego trzeba rozmawiać z ludźmi. Nie wystarczy usiąść raz w tygodniu w gabinecie i oczekiwać z kwaśną miną na wizyty niezadowolonych, albo w niegrzeczny sposób odpowiadać na wnioski mieszkańców zgłaszane za pośrednictwem organizacji społecznych (kolejne novum które stają kością w gardle). Zapytać jednego czy drugiego radnego – co mówią ludzie? Czego oczekują? Może ich  potrzeby nie wymagają szalonych nakładów finansowych, a jedynie zrozumienia problemów i  próby ich  rozwiązania ?

Na ostatniej sesji padało po wielokroć pytanie – na czym polega uprawianie polityki? Otóż właśnie na otwarciu. Niestety serocka władza,  tak bardzo europejska jak stara „dobra” Unia, nie chce zmian, jest równie jak ona hermetycznie zamknięta i równie jak ona oderwana od realiów życia przeciętnego mieszkańca. Przychodzą jednak nowi i będą walczyć o zmiany, o  potrzebne w dzisiejszych czasach porozumienie i dialog, na które w skamieniałej od lat polityce, zarówno europejskiej jak i serockiej, miejsca nie ma.