Rozglądam się często wokół – na ulicach, w urzędach, w restauracjach, a szczególnie w środkach komunikacji zbiorowej i pytam: Gdzie Ci mężczyźni?

Kto pierwszy ten lepszy

Ileż to razy zdarzało mi się widzieć sytuacje, w których nasi dzisiejsi twardziele, macho, Ci PRAWDZIWI mężczyźni, „tracą wzrok” siedząc w autobusie, w kościele, czy mijając kobiety w drzwiach. Ja co prawda mam nadzieję jeszcze przez wiele lat zachować na tyle zdrowia, aby we wszystkich wymienionych miejscach stać ile trzeba – nawet w umiłowanych przeze mnie szpilkach – bez uszczerbku dla organizmu. Mam również jeszcze siłę, aby objuczona zakupami dopchnąć się do drzwi autobusu, omijając zręcznie przemykających samców alfa. Tyle że to nie o to chodzi.

Wątpliwe wzorce

Obrazek kiedy to panowie nie wstają, gdy wchodzi kobieta, siadają, zanim ta dotrze do miejsca, na którym sama ma usiąść, to ostatnio również coraz częściej spotykany element programu. Nawet najwyżsi rangą przedstawiciele naszych „elit rządzących” mają z tym problemy. Jaki obywatel, taki prezydent.

Przyganiał kocioł garnkowi…

Najbardziej jednak „wzruszają” mnie panowie, którzy dawno już „zamienili kaloryfer na bojler”, a stojąc w większym męskim gronie głośno komentują niedoskonałości przechodzących pań. Panowie, spójrzcie w lustro.

Jest nadzieja

Na szczęście uprzejmych i kulturalnych mężczyzn ciągle można spotkać, a wbrew opinii feministek, atencja naszych sympatycznych Panów jest nam potrzebna, abyśmy czuły się kobietami jeszcze bardziej. Dlatego dziękuję z uśmiechem tym, którzy o tym pamiętają i mimo że nie jestem zgrzybiałą staruszką, nie raz przepuszczają mnie w drzwiach, czy podsuwają krzesło przy stole.

Mili Panowie, nie zatraćcie w sobie tej uprzejmości, bo dziś coraz rzadziej spotykana, tym bardziej jest cenna.

(grafika : blog.onet.pl )